 |
 |
 |
| Kariera klubowa Wychowanek Niort HBS, z którym występował w niższych ligach francuskich. W 2012 został zawodnikiem HBC Nantes[4], w barwach którego zadebiutował w sezonie 2012/2013 we francuskiej ekstraklasie[1]. W sezonie 2014/2015 zdobył ze swoją drużyną Puchar Ligi Francuskiej – w rozegranym 29 marca 2015 spotkaniu finałowym z Fenix Toulouse (23:20) rzucił jedną bramkę. W sezonie 2016/2017 wywalczył Puchar Francji – w rozegranym 27 maja 2017 meczu finałowym z Montpellier Handball (37:32) zdobył siedem goli[5]. W 2017 sięgnął także po Superpuchar Francji, rzucając w decydującym o tym trofeum spotkaniu z PSG (32:26) trzy bramki. W sezonie 2017/2018, w którym rozegrał 26 meczów i zdobył 117 goli[1], został wybrany najlepszym obrotowym francuskiej ekstraklasy |
Wychowanek
KSSPR-u Końskie, w barwach którego w sezonie 2009/2010,
mając 15 lat, zadebiutował w I lidze[2]. W sezonie
2012/2013 rozegrał 26 meczów i rzucił jedną bramkę. W 2013
przeszedł do Górnika Zabrze[3]. W sezonie 2013/2014
zadebiutował w Superlidze. W sezonie 2017/2018 rozegrał w
najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej 29 spotkań, w
których bronił ze skutecznością 32,3% (168/521)[4]. W
październiku 2018 został wybrany zawodnikiem miesiąca
Superligi[5]. W lipcu 2019 zostanie zawodnikiem Vive Kielce, z którym podpisał trzyletni kontrakt[6]. Początkowo jego umowa z kieleckim klubem miała obowiązywać od lipca 2020, jednak w marcu 2019 Górnik Zabrze i Vive Kielce doszły do porozumienia w sprawie wcześniejszego transferu zawodnika[7]. 29 sierpnia 2017 po tym, jak nie wziął udziału w zorganizowanym 13–17 sierpnia 2017 zgrupowaniu reprezentacji Polski (na wniosek trenera klubowego Rastislava Trtíka), Komisja Dyscyplinarna ZPRP orzekła wobec niego zakaz udziału „w rozgrywkach krajowych i europejskich na okres 3 miesięcy z uwzględnieniem zakazu udziału (...) w co najmniej 7 zawodach mistrzowskich”[8][9]. 7 września 2017 Komisja Odwoławcza ZPRP zawiesiła karę na okres dwóch lat[10]. |
Kariera klubowa W latach 2014–2016 był zawodnikiem SKA Mińsk, z którym w sezonach 2014/2015 i 2015/2016 wywalczył wicemistrzostwo Białorusi. Ponadto w sezonie 2014/2015 wraz ze swoim zespołem wygrał rozgrywki Baltic Handball League (rozegrał dziewięć meczów i zdobył 32 gole[3]). Będąc zawodnikiem stołecznej drużyny, grał także w Pucharze EHF, w którym rzucił łącznie 65 bramek[2]. W listopadzie 2016 przeszedł do Saint-Raphaël Var. W sezonie 2016/2017 rozegrał we francuskiej ekstraklasie 13 meczów i zdobył 32 gole[4], zaś w Pucharze EHF wystąpił w 10 spotkaniach i rzucił 15 bramek, docierając ze swoją drużyną do Final Four (w rozegranym 21 maja 2017 meczu o 3. miejsce z SC Magdeburg zdobył trzy gole)[2]. W sezonie 2017/2018 rozegrał w lidze 24 mecze i zdobył 60 goli[4]. Wystąpił też w 12 spotkaniach Pucharu EHF, w których rzucił 41 bramek, ponownie docierając ze swoim zespołem do Final Four (w rozegranym 20 maja 2018 meczu finałowym z Füchse Berlin zdobył cztery gole)[2]. W lipcu 2018 przeszedł do Vive Kielce, z którym podpisał czteroletni kontrakt (informację o transferze podano do publicznej wiadomości na początku października 2017)[5]. W Superlidze zadebiutował 31 sierpnia 2018 w wygranym meczu z Gwardią Opole (36:26), w którym zdobył cztery gole. Po raz pierwszy w Lidze Mistrzów wystąpił 15 września 2018 w przegranym spotkaniu z węgierskim Veszprém (27:29), w którym rzucił trzy bramki[2]. W sezonie 2018/2019, w którym wywalczył z Vive mistrzostwo Polski, rozegrał 29 meczów i zdobył 103 gole[6], a ponadto został nominowany do nagrody dla najlepszego obrotowego ligi[7]. W Lidze Mistrzów wystąpił w sezonie 2018/2019 w 20 spotkaniach, w których rzucił 65 bramek, |
| Nicolas Tournat |
Mateusz Kornecki |
Arciom Karalok |